xariqüladə

xariqüladə
sif. <ər.>
1. Qeyri-adi, qeyri-təbii, bu vaxta qədər misli görünməmiş, təbiət xaricində olan. Xariqüladə qüvvələr. Xariqüladə hadisələr. Xariqüladə qəhrəmanlıq.
2. Adi qaydadan xaric, qeyri-adi, fövqəladə. Boşanmaq təklifi <Mehriban> üçün xariqüladə bir şey idi. S. H.. Amma Saday yoldaşlarına ürək-dirək verəndə, elə xariqüladə bir qüdrət sahibi olduğunu bilməzdi. M. Hüs.. Mahmud Sərdarın dediyinə inanmırmış kimi, bir an quruyub qaldı. O, xariqüladə bir qüdrətə malik zənn etdiyi bu adamın vurula biləcəyinə heç cür inanmazdı. P. M..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • xariqüladəlik — is. Qeyri adilik, fövqəltəbiilik, fövqəladəlik; ecazkarlıq. Hadisənin xariqüladəliyi …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • e’cazkar — ə. və f. hər kəsi heyrətdə qoyan; möcüzəli, xariqüladə …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • kəramət — ə. 1) əzizləmə, hörmət; 2) dinə görə, xariqüladə hal; 3) pirin göstərdiyi möcüzə …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • böyük — sif. 1. Kəmiyyətcə, ölçücə yekə, iri (kiçik ziddi). Böyük daş. Böyük şəhər. Böyük ev. – Ağarza yoldan kənara çəkilib, böyük və soyuq bir daş üstündə oturdu. M. C.. <Göyərçin:> İsmayılzadə deyir ki, bu il böyük bir saray tikəcəyik. . . Z.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • dahi — <ər.> 1. is. Xariqüladə ağıl və zəkaya malik olan şəxs. Azadeyi küdurət idi səhni asiman; Dahilərin xəyalı kimi təbdar idi. M. H.. Dahilər – hər sözü bir dağ, bir qala; Cahillər – dağıtmaq, yıxmaq «dahisi». M. Araz. // Sif. mənasında. Dahi… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • dahicəsinə — z. Dahiyə xas olan xariqüladə zəka ilə, istedadla, yaradıcılıqla …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • din — is. <ər.> 1. Xariqüladə qüvvələrə, varlıqlara inanmağı əsas götürən, Tanrıya etiqadı və tapınmağı sistemləşdirən ictimai şüur forması. Qorxu hissi yanlış olaraq dinin meydana gəlməsinin səbəbi sayılırdı. Din bəşəriyyət tarixinə hakim olan… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • düha — is. <ər.> 1. İnsan zəkasının, istedadının ən yüksək zirvəsi; xariqüladə ağıl və zəka; dahilik. <Xumar:> Oxunur gözlərində nuri düha; Yüksəl, ey şeyx! Gəl, düşünmə daha!. . H. C.. Füzuli öz dühası ilə Azərbaycana parlaq klassik bir… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • ecazkar — sif. <ər. ecaz və fars. . . . kar> Xariqüladə, möcüzələr yaradan, hər kəsi heyrətə salan. . . <Kərim xanın> sağlam vücudu ecazkar bir surətdə öz həyat qüvvəsini göstərirdi. M. İ.. Bu daxili həyəcan, ecazkar bir qüdrətlə bütün… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • gurultu — is. 1. Bir şeyin hərəkətindən və ya düşməsindən hasil olan çox bərk qarışıq səs. – <Məlikməmməd> sübhə yavuq gördü bir gurultu, bir nərilti gəlir ki, yer zəlzələ eləyir. Ç.. Sel gurultu ilə alaçığın içindən axıb gedirdi. A. Ş.. 2.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”